کشف شگفت انگیز در نیمه اسرار آمیز ماه! - وبلاگ ادکلن شنل

به گزارش وبلاگ ادکلن شنل، محققان حجم عظیمی از گرانیت رادیواکتیو را روی سطح ماه کشف نموده اند. این کشف، این ایده را تقویت می نماید که یک منطقه غیرعادی در سمت دور از زمین ماه، به وسیله فعالیت های آتشفشانی شکل گرفته است.

غزال زیاری: دانشمندان سنگ جدیدی را در سطح ماه یافته اند. درحالت عادی شاید این کشف واکنش خاص را به همراه نداشته باشد؛ اما این بار ماجرا به این علت هیجان انگیز شده که این سنگ، یک سنگ معمولی نیست و طبق آنالیز های اخیر، دانشمندان دریافتند که این ذخایر نسبتا عظیمی از گرانیت رادیواکتیو است که بسیار عجیب به نظر می رسد.

علت تعجب انگیز بودن این اکتشاف این است که در سطح ماه، آب وجود ندارد. متئو سیگلر، اولین نویسنده این مقاله در کنفرانسی خبری در این رابطه گفت: اگر آب در دسترس نباشد، شرایط ساخت و تشکیل گرانیت بسیار سخت خواهد شد. پس اینجا سیستمی را داریم که بدون آب و بدون صفحات تکتونیکی، گرانیت ایجاد نموده است.

بیشتر بخوانید:

• ردپای انسان روی ماه چه شکلی خواهد داشت؟
• هوش مصنوعی تاریخ و خاطرات را هم دستکاری می نماید / عکس

یافت این گرانیت نتیجه کوشش های دانشمندان برای یافتن علت ایجاد انبوه گرما تحت یک ویژگی به نام ناهنجاری Compton-Belkovich بوده است. منطقه ای که این گرانیت در آن یافت شد، منطقه ای دوردست در سطح ماه است که با بقیه پوسته اطرافش مطابقتی ندارد و محققان مدت ها فکر می کردند که این گرانیت به وسیله فعالیت های آتشفشانی تشکیل شده است.

کشف گرانیت که تحت عنوان باتولیت (ژرف سنگ) شناخته می گردد، علت دیگری بر این است که محققان در مسیر درستی قرار دارند. سیگلر در بیانیه جدیدی گفت: هر تکه بزرگ گرانیتی که ما در زمین پیدا می کنیم، نتیجه یک آتشفشان بزرگ بوده است. دقیقا مثل سیستم بزرگی که امروز آتشفشان های Cascade در شمال غربی اقیانوس آرام هستند. باتولیت ها به مراتب بزرگتر از آتشفشان هایی هستند که روی سطح قرار دارند. مثلا کوه های سئیرا نوادا، از جنس باتولیت هستند که از یک زنجیره آتشفشانی در غرب آمریکا که سال ها قبل وجود داشته، به جای مانده اند.

چگونه گرانیت بودن سنگ معین شد؟

حتی اگر این یک ویژگی شناخته شده در ماه در نظر گرفته گردد، مطالعه در این باره آسان نبوده است. برای دریافتن اینکه واقعا در ماه چه می گذرد، اعضای تیم از داده های به دست آمده به وسیله مدارگرد شناسایی قمری استفاده کردند که به آنها اجازه می داد تا دمای آن نقطه از سطح ماه را میزان گیری نمایند.

اگرچه ممکن بود که سریعا معین نگردد که اطلاعات به دست آمده در خصوص دمای هوا در این بخش از ماه در چه زمینه ای مفید باشد اما در نهایت همین اطلاعات کلید این کشف شد. رادیواکتیویته باعث ایجاد گرما می گردد و مواد رادیواکتیو مختلف دارای دماهای متفاوتی هستند. زمانی که دانشمندان توانستند دمای ماده را تجزیه و تحلیل نمایند، پیروز شدند معین نمایند که تنها چیزی که می توان آن تشعشع را ایجاد نموده باشد، گرانیت است.

حالا ما می دانیم که در سطح ماه، گرانیت داریم ولی چرا این ماجرا هنوز رمزآلود است؟ احتمال بسیار زیاد این است که همه این ماجرا به خاطر وجود فعالیت های آتشفشانی باشد؛ اما یک احتمال دیگر هم وجود دارد. سیگلر در این رابطه گفت: آیا درسطح ماه، دست کم در این نقطه آب وجود داشته؟ یا تنها بیش از حد گرم بوده؟

احتمالا به مشاهدات بعدی احتیاج است تا بتوان از این بابت اطمینان حاصل کرد. اما تا آن موقع می توان گفت که به درک نزدیکترین همسفر کره زمین در ماجراجویی اش در کیهان، تا حدودی نزدیک تر شده ایم.

منبع: popularmechanics

5858