فلج بل چیست و درمان آن به چه صورت است؟ - وبلاگ ادکلن شنل

به گزارش وبلاگ ادکلن شنل، فلج بل وضعیتی است که باعث ضعف یا فلج موقت عضلات صورت می گردد. زمانی که عصب کنترل کننده ماهیچه های صورت شما ملتهب، متورم یا فشرده گردد، ممکن است رخ دهد.

این عارضه باعث می گردد که یک طرف صورت شما افتاده یا سفت گردد. ممکن است در لبخند زدن یا بستن چشم خود در سمت آسیب دیده مشکل داشته باشید. در بیشتر موارد، فلج بل موقتی است و علائم معمولاً طی چند هفته یا چند ماه از بین می فرایند.

اگرچه فلج بل می تواند در هر سنی رخ دهد اما این بیماری در بین افراد 16 تا 60 ساله شایع تر است. فلج بل از نام آناتومیست اسکاتلندی چارلز بل، که اولین کسی بود که این بیماری را توصیف کرد، نامگذاری شده است.

چه چیزی باعث فلج بل می گردد؟

فلج بل زمانی اتفاق می افتد که عصب هفتم جمجمه متورم یا فشرده می گردد و منجر به ضعف یا فلج صورت می گردد. دلیل دقیق این آسیب عصبی ناشناخته است، اما بسیاری از محققان پزشکی معتقدند که به احتمال زیاد به وسیله یک عفونت ویروسی ایجاد می گردد.

ویروس ها و باکتری هایی که با ایجاد فلج بل در ارتباط هستند عبارتند از:

• هرپس سیمپلکس که باعث تبخال و تبخال تناسلی می گردد.
• HIV که به سیستم ایمنی آسیب می رساند.
• سارکوئیدوز که باعث التهاب اندام می گردد.
• ویروس هرپس زوستر که باعث آبله مرغان و زونا می گردد.
• ویروس اپشتین بار که باعث مونونوکلئوز می گردد.
• بیماری لایم که یک عفونت باکتریایی ناشی از کنه های آلوده است.

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که چیزی می تواند یک عفونت ویروسی خفته را تحریک کند و اساساً آن را بیدار کند و فلج بل را تحریک کند. اگر استرس دارید یا اخیراً بیمار بوده اید، اینها می توانند محرک های بالقوه باشند. همینطور یک ضربه فیزیکی اخیر یا حتی کمبود خواب. یک شرایط خودایمنی نیز یک محرک احتمالی است.

تصور این است که عصب صورت با تورم به عفونت واکنش نشان می دهد که باعث ایجاد فشار در کانال استخوانی (معروف به کانال فالوپی) می گردد که عصب صورت از آن به کنار صورت عبور می نماید.

به گفته موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی، التهاب عصب صورت باعث کاهش جریان خون و اکسیژن به سلول های عصبی می گردد. این آسیب به عصب جمجمه و سلول های عصبی می تواند باعث فلج عضلات صورت گردد.

سازمان ملی اختلالات نادر بعلاوه خاطرنشان می نماید که بعضی از افراد ممکن است استعداد ارثی برای ابتلا به فلج بل داشته باشند.

علائم فلج بل چیست؟

علائم فلج بل می تواند از نظر شدت متفاوت باشد، از ضعف خفیف تا فلج کامل. هر چه عصب صورت در معرض التهاب و فشردگی بیشتری قرار گیرد، فلج شدیدتر می گردد و مدت زمان بیشتری طول می کشد تا عصب بهبود یابد و عملکرد خود را بازیابد.

علائم فلج بل می تواند 1 تا 2 هفته پس از ابتلا به موارد زیر ایجاد گردد:

• سرما خوردگی
• عفونت گوش
• عفونت چشم

علائم معمولاً به طور ناگهانی ظاهر می شوند و ممکن است هنگام صبح که از خواب بیدار می شوید یا وقتی می خواهید بخورید یا بنوشید متوجه آنها شوید.

فلج بل با ظاهری افتاده در یک طرف صورت و ناتوانی در باز یا بسته کردن چشم در سمت آسیب دیده مشخص می گردد. در موارد نادر، فلج بل ممکن است هر دو طرف صورت شما را درگیر کند.

سایر علائم و نشانه های فلج بل عبارتند از:

• ضعف صورت
• دهان افتاده
• ناتوانی در بیان حالات چهره، مانند لبخند زدن یا اخم کردن
• مشکل در تلفظ کلمات خاص
• خشکی چشم و دهان
• حس چشایی تغییر یافته
• آب دهان
• حساسیت به صدا
• مشکل در خوردن و آشامیدن
• انقباضات عضلانی در صورت
• سوزش چشم در سمت درگیر
• سردرد

در صورت بروز هر یک از این علائم فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. شما هرگز نباید فلج بل را خودتان تشخیص دهید. علائم می تواند مشابه علائم سایر بیماری های جدی مانند سکته مغزی یا تومور مغزی باشد.

عوامل خطرساز برای فلج بل چیست؟

خطر ابتلا به فلج بل افزایش می یابد اگر:

• باردار هستید.
• دیابت دارید.
• عفونت ریه داشته باشید.
• سابقه خانوادگی این بیماری را دارید.

فلج بل چگونه تشخیص داده می گردد؟

پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی برای مشخص اندازه ضعف در عضلات صورت شما انجام می دهد. آنها بعلاوه از شما سوالاتی در خصوص علائم شما می پرسند، از جمله زمانی که آنها اتفاق افتاده اند یا زمانی که برای اولین بار متوجه آنها شده اید.

در حالی که هیچ آزمایش آزمایشگاهی خاصی وجود ندارد که پزشک شما بتواند از آن برای تأیید اینکه شما قطعاً فلج بل را دارید استفاده کند، پزشک شما می تواند از آزمایش های مختلفی برای یاری به تشخیص فلج بل استفاده کند.

این آزمایش ها بعلاوه می توانند به رد سایر علل احتمالی ضعف صورت که ممکن است احتیاج به درمان داشته باشند، مانند سندرم گیلن باره یا بیماری لایم یاری نمایند.

این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش خون برای آنالیز وجود عفونت باکتریایی یا ویروسی
• آزمایش خون برای آنالیز دیابت یا سایر شرایط
• تست های تصویربرداری مانند ام آر آی یا سی تی اسکن برای آنالیز اعصاب صورت و رد احتمال سکته مغزی یا تومور مغزی
• یک آزمایش الکترومیوگرافی (EMG)، که در آن پزشک الکترودهای سیم بسیار نازک را در عضله قرار می دهد تا تأیید کند که آیا وجود دارد یا خیر. هر گونه آسیب به اعصابی که ماهیچه های صورت را کنترل می نمایند - این آزمایش بعلاوه می تواند اندازه آسیب را مشخص کند.
• در صورت مشکوک بودن به بیماری لایم ممکن است پونکسیون کمری انجام گردد.

فلج بل چگونه درمان می گردد؟

در بیشتر موارد، علائم فلج بل بدون درمان بهبود می یابد. با این حال، ممکن است چندین هفته یا چند ماه طول بکشد تا عضلات صورت شما قدرت طبیعی خود را بازیابند.

درمان های زیر ممکن است به بهبودی شما یاری کند.

دارو

پزشک شما ممکن است داروهایی مانند موارد زیر را تجویز کند:

• داروهای کورتیکواستروئیدی که التهاب را کاهش می دهند.
• داروهای ضد ویروسی یا ضد باکتریایی که ممکن است در صورتی که ویروس یا باکتری باعث فلج بل شما گردد، تجویز گردد.
• داروهای مسکن بدون نسخه، مانند ایبوپروفن یا استامینوفن که می تواند به تسکین درد خفیف یاری کند.
• قطره های چشمی برای اینکه به خوبی باعث روان نمایندگی و لغزان شدن چشم آسیب دیده شما گردد.

درمان خانگی

• چسب چشم (برای خشکی چشم شما)
• یک حوله گرم و مرطوب روی صورت خود برای تسکین درد
• ماساژ صورت
• تمرینات فیزیوتراپی برای تحریک عضلات صورت شما

آیا فلج بل عوارض بالقوه ای دارد؟

بیشتر افرادی که یک قسمت از فلج بل را دارند، بدون عارضه به طور کامل بهبود می یابند. با این حال، ممکن است در موارد شدیدتر فلج بل، عوارضی رخ دهد. این موارد شامل موارد زیر است:

• ممکن است به عصب هفتم جمجمه آسیب وارد شده باشد. این عصب ماهیچه های صورت شما را کنترل می نماید.
• ممکن است خشکی بیش از حد در چشم در سمت آسیب دیده خود داشته باشید که می تواند منجر به عفونت چشم، زخم یا حتی از دست دادن بینایی گردد.
• ممکن است سینکینزیس داشته باشید، شرایطی که در آن حرکت یک قسمت از صورت شما باعث حرکت غیرارادی قسمت دیگری می گردد. به عنوان مثال، ممکن است هنگام لبخند زدن چشم شما بسته گردد.

چگونه فلج بل را مدیریت کنیم

فراتر از مصرف داروهایتان، چه کارهای دیگری می توانید برای مقابله با فلج بل انجام دهید در حالی که خوشبینانه منتظر هستید تا رفع گردد؟

در طول روز از اشک مصنوعی یا قطره چشم بهره ببرید. اگر پلک شما به طور کامل بسته نمی گردد یا نمی توانید پلک بزنید، می توانید به یک مورد قابل توجه خشکی چشم مبتلا شوید که به عنوان کراتیت قارچی نیز شناخته می گردد. بدون درمان، ممکن است به قرنیه خود آسیب وارد کنید. چشم پزشک شما می تواند توصیه های دقیق تری در خصوص چند بار در روز استفاده از قطره ها به شما بدهد. اگر بیش از چهار بار در روز احتیاج به استفاده از قطره های چشمی روان نماینده دارید، حتما از قطره های چشمی بدون مواد نگهدارنده بهره ببرید که باعث تحریک چشم شما نمی گردد.

شب ها از یک پماد روان نماینده سنگین در چشم خود بهره ببرید. این نوع پماد غلیظ تر از از دست دادن رطوبت در چشم شما در هنگام خواب جلوگیری می نماید، اما می تواند دید شما را تار کند. درست قبل از خواب بهره ببرید.

چشم آسیب دیده خود را در شب ببندید. برای جلوگیری از خشک شدن چشم در طول شب، از چسب جراحی برای بستن پلک خود هنگام رفتن به رختخواب بهره ببرید. هنگام بیدار شدن از خواب برای برداشتن نوار چسب ملایم باشید تا به پلک یا پوست اطراف چشم آسیب نرسانید.

استفاده از چسب چشم را در نظر بگیرید. بعضی از متخصصان پیشنهاد می نمایند برای کاهش از دست دادن رطوبت و جلوگیری از خشکی چشم، یک چسب یا محفظه رطوبت روی چشم خود قرار دهید.

از نی بهره ببرید. گاهی اوقات وقتی دهانتان آویزان است نوشیدن از یک لیوان سخت است. برای کاهش احتمال چکیدن آب یا سایر نوشیدنی ها در زیر چانه، سعی کنید از نی بهره ببرید.

با کسی صحبت کنید. اگر نسبت به ظاهر خود احساس ناراحتی می کنید، از صحبت کردن در خصوص احساسات خود با یک دوست قابل اعتماد یا حتی یک مشاور یا درمانگر دریغ نکنید.

درمان های جایگزین را در نظر بگیرید. درمان های مکمل علائم فلج بل را درمان نمی نمایند، اما ممکن است به شما یاری نمایند احساس بهتری داشته باشید. به عنوان مثال، اگر یک تکنیک آرامش بخش مورد علاقه یا سایر استراتژی های کاهش استرس را بلدید، از آن بهره ببرید.

سعی کنید تا حد امکان استراحت کنید. مقابله با فلج صورت و تغییرات ناشی از آن می تواند استرس زا باشد. سعی کنید تا جایی که می توانید استراحت کنید، خواب کافی داشته باشید و روی خوردن غذاهای مغذی و مفید تمرکز کنید.

منظره بلندمدت افراد مبتلا به فلج بل چیست؟

منظره افراد مبتلا به فلج بل معمولاً خوب است. زمان بهبودی بسته به شدت آسیب عصبی می تواند متفاوت باشد.

اگر آسیب عصبی خفیف باشد، ممکن است ظرف 2 تا 3 هفته پس از آغاز اولیه علائم، شاهد بهبودی باشید. اگر آسیب عصبی شدیدتر باشد، ممکن است 3 تا 6 ماه طول بکشد تا متوجه بهبودی شوید. در موارد نادر، علائم ممکن است به بازگشت ادامه دهند یا دائمی باشند.

اگر علائم فلج بل را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. درمان سریع می تواند به سرعت بخشیدن به زمان بهبودی شما و جلوگیری از هر گونه عارضه یاری کند.

حرف آخر

فلج بل شرایطی است که باعث ضعف یا فلج عضلات صورت شما، معمولاً فقط در یک طرف صورت شما می گردد. زمانی اتفاق می افتد که عصب جمجمه ای که عضلات صورت شما را کنترل می نماید ملتهب، متورم یا فشرده می گردد.

تشخیص فلج بل می تواند ناامید نماینده باشد. هیچ کس واقعاً نمی داند چه چیزی باعث آن می گردد و هیچ دارویی یا درمانی وجود ندارد که بتواند به سرعت آن را از بین ببرد. بعلاوه، آنچه برای یک فرد کار می نماید ممکن است برای شخص دیگری کارساز نباشد.

فلج بل معمولاً یک شرایط موقتی است، اما همچنان می تواند به صبر زیادی احتیاج داشته باشد، زیرا منتظر می مانید تا اعصاب و ماهیچه های صورتتان دوباره آغاز به کار نمایند.

پزشک شما ممکن است بتواند با آغاز درمان و ارائه حمایت یاری کند. بعلاوه ارزش آن را دارد که چند استراتژی را امتحان کنید تا تأثیر آن بر روی صورت - و زندگی - کاهش یابد، زیرا به بهبودی می نگرید.

منبع:

healthline